“...orada ne yaptıysanız çok teşekkürler.”
Hatay ve Adıyaman’daki Toplum Merkezlerimiz depremin ilk aylarından bu yana aktif şekilde hizmet veriyoruz. Atölyelerimiz özellikle konteyner kentlerde yaşayan çocuk ve gençlerin eğitimden kopma riskinin önüne geçmek için fayda sağlıyor. Bu gençlerden biri de hikayesini babasından dinlediğimiz Selin. Selin depremden sonra psikolojik olarak toparlanmakta zorlanmış. Konteyner kente yerleştirildikten sonra uzun süre konteynerdan çıkmamış.
“Depremden sonra Selin kendini çok kötü hissediyordu, evden çıkmıyordu, dersleri çok kötüydü size geldikten sonra dersleri düzeldi neşesi yerine geldi, orada ne yaptıysanız çok teşekkürler, çalışan herkesin emeği için çok teşekkürler.”
Selin daha sonra toplum merkezimizde arkadaşlarıyla beraber çevresindeki ihtiyaçları tespit ederek kendi projesini üretti. Arkadaşlarıyla birlikte fidan dikti.
Diktiğin fidan gibi yolun da çiçek açsın Selin.
“Aynaya baktığımda yamuk yumuk kesilmiş saçlarla kendimi daha da kaybolmuş hissettim.”
53 yaşındaki Ayşe Abla, deprem gecesi yaşadığı korku ve panik sebebiyle, depreme hazırlıksız yakalanmaktan korkuyormuş. Bu kaygısı duştan hep en hızlı şekilde çıkmak istemesine sebep olmuş. Saçları kısa olursa daha hızlı çıkabileceğini düşünmüş. Bir gün eline geçen meyve bıçağıyla saçlarını kesmiş.
Kadın Güvenli Alanımızdaki kuaför hizmeti için alana geldiğinde böyle anlattı hikayesini Ayşe Abla. “Aynaya baktığımda yamuk yumuk kesilmiş saçlarla kendimi daha da kaybolmuş hissettim.”
“Buraya gelip saçlarımı kestirip aynı boyda yapabildiğim için çok mutluyum.” Aynaya hep gülümseyerek bakmanı dileriz Ayşe Abla.
“Bunu tamir eder misin?”
Afetin ilk gününden beri gidilmeyen Adıyaman köylerine ilk kez saha ekibimiz gitmişti. Ekibin oluşturduğu alanda bölgede yaşayanların sorunları, ihtiyaçları dinlendi. Yapılabilecekler değerlendirildi.
“Şu an burada bu konuşmayı yapıyor olmak bile bizim için çok değerli. Bu zamana kadar kimse bizi dinlememişti. Siz hiçbir şey yapmasanız da olur, bizi dinlemeniz yeter,” dediler bize.
Saha ekibimiz çalışmasına devam ederken 9 yaşındaki Ali etraflarında bisikletini sürüyerek onlarca tur attı. En sonunda utancını yenip yanımıza yanaştı. Bisikletinin kopan zincirini gösterdi. “Ağabey, bunu tamir eder misin?”
Seve seve Ali. Tam da bunun için, sizi dinlemek ihtiyaçlarınıza doğru şekilde karşılık verebilmek için yanınızdayız.
Daimi Dostluk
Toplum Merkezimizde kadınlara yönelik atölyelerimizden saksı boyama günüydü. Katılımcıları servisimizle merkeze getiriyorduk. Hacer Teyzeyle ikinci buluşmamızdı. Servis kapısında ekibimizle selamlaştı. Adımını içeriye attı ve donup kaldı. Biriyle göz göze geldi. Göz göze geldiği kişi depremden sonra hiç görmediği Zeynep Teyzeydi. İkisi de felaketten bu yana birbirlerinden hiç haber alamamıştı. Sımsıkı sarıldılar.
-Ben seni öldü sandım!
-Ben de seni!
Gün boyunca sohbet edip birbirlerinin telefon numaralarını aldılar. Tamamladıkları atölye çalışmalarını birbirlerine hediye ettiler.
Birbirinizi tekrar bulmanıza çok mutlu olduk. Dostluğunuz daim olsun:)
“Ben kendimi bildim bileli buradayım. Komşularım bana yemek getirir, ihtiyaçlarımı bilir. Ben başka yerde yapamam”
Kuzeytepe Mahallesi’nde, çadırda yaşayan 80 yaşındaki Miğdat Amca ve Sevgi Teyze, soğukta bahçeye kurdukları sobanın etrafında saatlerce bekliyor, yağmurlu günlerde çamura daha da saplanıyormış. Yürüme engelli Miğdat Amca bazen günlerce çadırdan çıkamıyomuş, Sevgi Teyze onun tüm ihtiyaçlarını karşılamaya çalışıyormuş.
Saha ekibimiz ikisinin hikayesinden haberdar olunca konteyner sağlamak için harekete geçti. Bireysel konteyner dağıtımları durduğu için konteyner kente taşınmaları gerekiyordu. Ancak Sevgi Teyze ekibimize, “Ben kendimi bildim bileli buradayım. Komşularım bana yemek getirir, ihtiyaçlarımı bilir. Ben başka yerde yapamam,” diyerek ayrılmak istemediğini söyledi.
Ekibimiz AFAD’la sürekli iletişimde kalarak çift için bireysel konteyner tahsis edilmesini sağladı. Ancak konteynerin yerleştirilmesi için 21 metrekarelik sağlam bir alan gerekliydi. Ekibimiz ve gönüllüler, bahçeye çakıl taşı dökerek uygun zemini hazırladı.
Konteyner yerleştirildiğinde “Biz sizleri unutmayacağız, siz de bizleri unutmayın. Düşkünlerin yanında olduğunuz için teşekkür ederiz.” diyen Sevgi Teyzemiz, biz teşekkür ederiz. Sizi hiç unutmayacağız.
